een jaloerse echtgenoot

De vorige keer dat ik schreef, was dat over de ontmoeting met Martina en hoe zij eigenlijk mijn leven veranderde. Hierdoor werd mijn eigen steun en toeverlaat een beetje jaloers en vond dat hij degene was aan wie ik alles moest kunnen vertellen en dat hij degene was die mij altijd steunde.

Ja dat is zo dus moet ik nu een verhaal schrijven over mijn eigen man.

Weten jullie mijn man is echt de liefste en trouwste van de hele wereld ik vertrouw hem en kan er echt vanuit gaan dat hij mij nooit zal verlaten en natuurlijk steunt hij mij door dik en dun. Ik kan echt alles met hem bespreken, maar er zijn gewoon bepaalde dingen die je met een vrouw wilt bespreken.

Ik houd ook superveel van mijn mannetje met wie ik al heel veel heb meegemaakt de zin "for better en worse" is bij ons wel heel letterlijk. Zoals jullie wellicht wel weten heeft mijn mannetje lymfe klier kanker overwonnen alweer 10+ jaar geleden. Dit was een zware tijd die we vooral samen hebben moeten doorstaan, natuurlijk hadden we vrienden en familie om ons heen die ons steunden, maar het kwam vooral op ons tweeën aan. Op dat moment wist ik niet of een gezinnetje stichten ooit voor ons zou zijn weggelegd. Gelukkig is het goed gekomen allemaal en hebben wij samen twee hele leuke kinderen.

Ook is mijn man degene die mij laat zijn wie ik wil zijn. Ik zing heel graag wat voor de meeste mensen geen geheim is overigens. En de laatste tijd had ik zoveel projecten dat ik op een gegeven moment geen enkele avond thuis was. Dit heeft hij allemaal voor lief genomen en hij was er voor de kinderen en hij zei zijn afspraken en vergaderingen af zodat ik alles kon doen. Hiervoor ben ik hem zeer dankbaar, gelukkig is nu 1 project weer geëindigd dus ik ben weer wat avonden thuis, zodat ook hij de gelegenheid krijgt om zijn projecten weer op te pakken.

Dus lieve Roel dit is voor jou de man met wie ik al sinds 1995 samen ben en met wie ik dit jaar 10 jaar getrouwd ben. En ik hoop dat ik nog vele jaren met je samen mag zijn.